Witold brał udział w wojnie 1920 roku aż po jej kres, szczęśliwie nie tylko bez żadnego uszczerbku na zdrowiu, ale zdobywając sławę nowego Kmicica. We „Wspomnieniach” opisuje barwnie swoje różne przygody z bolszewikami.
-Pragnę, aby się to wszystko jak najszybciej skończyło.
To są słowa o ogromnym ciężarze osobistym, wypowiedziane przez człowieka, którego nie złamały doświadczenia z Auschwitz, ale też, co trzeba podkreślić, pośród nieludzkich udręk Mokotowa zachował zdrowie i równowagę psychiczną.